Voor een Kluwer-uitgave, waarvan ik de exacte aanduiding even kwijt ben, schreef ik een korte beschouwing over privacy op de werkplek en de Wet bescherming persoonsgegevens.
Of, om iets preciezer te zijn: over wat de knelpunten zijn als het gaat om de toepassing van de privacywet in arbeidsrelaties. Het viel mij opdat er aan de ene kant wel allerlei initiatieven zijn om de vage en algemene privacynormen in de wet te concretiseren, zoals de internetgedragscodes van vakverenigingen en werkgeversorganisaties. Terwijl er aan de andere kant heel uiteenlopende rechtspraak is over de toepassing ervan. Er zijn kantonrechters die een zekere privetisering op de werkplek wel willen erkennen. Maar er zijn er ook veel die privacy en privacywetgeving in arbeidsrelaties afdoen met een of twee korte overweging van de strekking ‘niet erg relevant’.