The ms powerpoint presentation I used for my lectures on privacy and data protection, and the public transport card system, can be found here.
Apr 172011
Apr 072011
Dit is mijn presentatie over privacy en intellectuele eigendom. Gaat over sociale netwerken, verstrekking van abonneegegevens door IPS’s en ACTA.
Apr 062011
In het eerste nummer van het Tijdschrift voor Internetrecht van dit jaar staat mijn tekst over IP-adressen en persoonsgegevens, en het verschil tussen individualiseren en identificeren. Ik zie dat privacytoezichthouders om hen moverende redenen geneigd zijn het persoonsgegevensbegrip tot het oneindige op te rekken – vanuit hun perspectief bezien misschien niet een onbegrijpelijke gedachte, maar niettemin onjuist.
Apr 062011
Voor het eerste nummer van het Tijdschrift voor Internetrecht van dit jaar schreef ik een korte redactionele tekst. Uiteraard weer over de toegankelijkheid van overheidswebsites en de daarop bekend gemaakte documenten. Ik zie enige verbetering, maar toch ook nog veel werk te doen. Het is opmerkelijk dat nog maar heel weinig overheden en toezichthouders eigenlijk geen beleid hebben als het gaat om de informatie die zij bekend maken op hun websites. In mijn volgende redactioneel kom ik daarop terug.
REDACTIONEELIn de tweede jaargang van dit tijdschrift maakt een geïrriteerde redacteur zich op deze plaats boos over het internetpublicatiebeleid van OPTA [1]. De telecomtoezichthouder maakte er een gewoonte van om zijn besluiten op zijn website bekend te maken als pdf-bestanden met kopieerbeveiligingen. Ergerlijk en hinderlijk. Vooral als je tegen die besluiten procedeert en in een beroepschrift tekst uit die besluiten wilt aanhalen.Het nijdige redactionele tekstje bleef niet onopgemerkt. Anderhalve week later belde het hoofd communicatie van de toezichthouder en twee maanden later volgde een persbericht. De toezichthouder kondigde aan dat het zijn bekendmakingbeleid had aangepast en voortaan voor zijn online publicaties heeft gekozen voor ander beveiligingsniveau. Dit omdat uit ‘feedback’ van websitebezoekers was gebleken dat de strenge beveiliging ten koste gaat van het ‘gebruikersgemak’ van de documenten.[2]Inmiddels is het Tijdschrift voor Internetrecht zijn vierde jaargang ingegaan. Een mooi moment om te bekijken of het internetpublicatiebeleid van overheden is veranderd. Een niet representatief persoonlijk steekproefje, aangevuld met eigen ervaringen, wijzen uit dat in elk geval OPTA zijn leven heeft gebeterd. Van alle later op de website aangeboden documenten zijn de meeste niet meer beveiligd. Enkele brieven en mededelingen zijn weliswaar als ‘plaatje’ of ‘foto’ ingescand, wat doorzoeken en kopiëren onmogelijk maakt. Maar dat lijkt gelukkig geen beleid te zijn.Ook het algemene beeld is dat de meeste andere toezichthouders en overheidsinstellingen er naar streven om hun documenten zonder kopieer- en andere beperkingen beschikbaar te stellen. De uitzonderingen betreffen vooral documenten van derden, zoals een rapport van een onderzoeksbureau of een advies van een bezwaaradviescommissie. Deze documenten moeten natuurlijk ook zonder beperkingen kunnen worden aangeboden.Wat dat betreft dus eigenlijk weinig reden tot klagen. Een punt van zorg en aandacht is nog wel wat overheden bekend maken, en wat niet, en hoe dat gevonden kan worden. Het is niet teveel gevraagd om van overheden te verlangen dat ze uiteenzetten wat hun internetpublicatiebeleid is en op basis van welke criteria ze bepalen wat wel en niet wordt beschikbaargesteld. Verder ligt voor de hand om met enige regelmaat de zoekfunctionaliteiten op overheidswebsites te evalueren.