Over de werkgelegenheidseffecten van de Algemene Verordening Gegevensbescherming is nog weinig bekend. Vast staat dat de carrièreperspectieven van de functionaris voor de gegevensbescherming of FG goed zijn. Over minder dan twee jaar verlangt de verordening dat overheden en gegevensintensieve organisaties een functionaris benoemen. En dat heeft op zichzelf, met daarbij de toenemende belangstelling voor privacywaarborgen die de datalek-wetgeving heeft gebracht, nu al ertoe geleid dat er veel vraag is naar functionarissen met verstand van zaken (M/V).
Het is daarom niet heel verrassend dat allerlei cursusaanbieders sinds kort uiteenlopende FG-opleidingen zijn gaan aanbieden. Een paar minuten onderzoek op internet (zoekwoorden «FG-cursus» en «DPO-cursus») levert meer dan vijftien cursussen op, uiteenlopend van vierdaagse cursussen tot hele leergangen van anderhalf jaar. De cursusprijzen liggen tussen de vijfhonderd en vijfentwintig duizend euro(!)
Dat zijn forse bedragen, maar dan heb je natuurlijk wel wat. De duurdere cursussen melden opgetogen dat de deelnemer zich na afronding van de cursus ‘Gecertificeerd FG’ of zelfs ‘Certified DPO’ afgekort ‘CDPO’ mag noemen.
Voor het vakgebied van privacy- en gegevensbeschermingsrecht is dat een goede ontwikkeling. Er kan vanuit worden gegaan dat kennisoverdracht tot meer kennis leidt en daarmee tot een toename van deskundigheid. Toch zijn er vragen. Want wat omvat deze beroepscertificering en waar staat die voor? Wat is de betekenis van dit soort indrukwekkende titels? Welke kwaliteitseisen gelden er voor deze opleidingen? Welke organisaties en instanties dragen ervoor zorg dat die kwaliteit is gewaarborgd? En hoe onafhankelijk en betrouwbaar zijn die organisaties en instanties eigenlijk?
Aan deze vragen gaat een vraag vooraf. Namelijk de vraag… [lees de hele opinie hier]